Güzel yurdumun her köşesinde olduğu gibi Bursa’da bahar bir başkadır. Haziran bazen kış kadar soğuk, bahar gibi bol çiçekli ve yağmurlu bazen de Ağuştos sıcağı kadar bunaltır insanı.
Mayıs beni hep kandırmıştır, öyle bir sıcak olur ki bazen hemen yazlık giysilerimi, ayakkabılarımı çıkarırım birkaç gün sonra titreten soğuklar başlayınca üzerime giyecek mont ararım. Yine de severim Bursa’nın Mayısını daa Haziranını da. Hatta karın yağmadığı günlerde bile kara kışı yaşatan Uludağ’ın karlarından gelen ayazlı günlerini, gecelerini de severim. Şapkalı, bereli, kalın montlu, kalın giysili bitmek bilmeyen uzuunn kış gecelerini, aylarca güneş görmeden geçen gündüzlerini de severim.
Bazen o soğuk günlerde, gecelerde evi olmayan, soğukta sokaklarda yaşamak zorunda kalan insanlar aklıma düşer. Sıcak evimde otururken bile içim üşür. Elimde olsa, imkanım olsa onlara sıcacık bir yuva, sıcacık bir yemek verebilsem, diye geçiririm içimden.
Sonbaharı daha başka bir güzeldir Bursa’nın dağ yolundaki kızıla dönmeye başlayan yapraklarıyla kocaman ağaçlar, İznik Gölü’nün etrafındaki gölün güzelliğiyle bütünleşen zeytin, kiraz, her türlü meyvenin bolluğunun yaşandığı ağaçlıklar, Mudanya’nın masmavi deniziyle kucaklaşan zeytinlikleri, kocaman incir ağaçları bir başka çeker beni kendine.
Ulucami’de, Yeşil Türbe’de Heykel’de, şimdi eski güzelliğini yakalayamasam da Mahfel’de, Irgandı Köprüsünde Muradiye’de, gelinciklerle, papatyalarla kaplı sonsuz gibi görünem tarlalarında kısacası Bursa’nın her bir köyünde, her bir köşesinde dört mevsimi yaşamak güzeldir Bursa’da.
