Demokrasi ve eğitsel kol çalışmaları

Demokrasi ve eğitsel kollar

30 Mart 2009 Pazartesi

aercan@bursahakimiyet.com.tr

Demokratik, laik bir ülke olarak pazar günü yerel yöneticilerimizi seçtiğimiz bir hafta sonu geçirdik. Demokratik yaşamın en doğal belirleyicisi, seçimle yönetime gelmektir. Bu anlayışın ve onun getirdiği yaşam biçiminin ilk belirginleşmeye, ilk yerleşmeye başladığı yer, şüphesiz ki okullardır. Bunun için okullardaki “eğitici kol” çalışmaları, belki de en çok önem verilmesi, ciddiye alınması, öğrencilere bu kavramın yerleştirilmesi gereken yerlerdir. İlköğretimin birinci kademesinde öğretmenlerin de çabalarıyla -eğer kendisi bunun önemini, öğrencilerde böyle bir anlayışın yerleşmesi gerektiği konusunda toplumun çok kazançlı çıkacağını kavramışsa- uygulamaya çalışıyor. Ne var ki ilerleyen kademelerde sınav yarışına giren öğretmen ve öğrenciler bu çalışmaların bir zaman kaybı olduğunu düşünüyor. Oysa gerçekten inanmış, becerikli, olaylara, konuya ve sınıflara hakim öğretmen ve yöneticiler asla bir zaman kaybı olarak düşünmez, düşünmemelidir. Benim her zaman sorguladığım bir durum vardır. “sistem mi kusurlu yoksa sistemi uygulayanlar mı baştan savmacı?” Hangi sistem olursa olsun eğer uygulayıcıları samimi değilse, uygulamada çıkan aksaklıkları giderici bir tutum içinde değilse dünyanın en iyi sistemi de gelse hiçbir işe yaramaz. Buna en güzel örnek, okullarımızda yürütülen ya da yürütülmeyen “eğitici kol çalışmaları”dır. Öğrencilik yıllarımızda eğitsel kollara öğrenci seçilen saatlerin nasıl bir karmaşa içinde geçtiğini, bunu niçin yaptığımızın bilincinde olmadan parmaklar havada bağırarak öğretmenimizin dikkatini çekmeye çalıştığımızı anımsarız. Belki de bugün partilerde, sivil toplum örgütlerinde, toplumun çeşitli kurumlarında seçimle yapılması gereken görev dağılımlarının amirin atamasıyla yapılmasının en büyük sebebi bu olsa gerek